کاراته ورزشی بسیار جذاب و پرطرفدار و هنر واقعیست که برای درک بهتر آن نیاز به حضور فرد از دوران کودکی میباشد تا غرق در عالم ادب و احترام شود چرا که کاراته با احترام شروع و با احترام تمام میشود و هر چقدر در فراگیری و آموزش پیشرفت کنی باز هم دنیایی از تکنیک های متفاوت برای یادگیری وجود دارد و اگر در کنار استاد متبحری شروع به فراگیری این هنر رزمی کردید قطعا راه و رسم زندگی هنر آموز به سمت رسیدن به کمال حقیقی و آرامش ذهنی سوق داده می شود.
امروز درباره مشکلات کاراته صحبت می کنیم!.. چرا؟ چون معتقدیم برای رسیدن به موفقیت های چشمگیر باید موانع به حداقل، و حمایت ها، به حداکثر برسد.
سالهاست کاراته در سکون و سکوت به سر می برد به نظر می رسد مسئولان امر رغبتی به پیگیری آن ندارند تخلفات بیشماری صورت می گیرد هر ازگاهی هم که برای رفع مشکلات می خواهند اقدام کنند از مشاورین ناکارآمد استفاده می کنند که نتیجه آن هم آمار غلط و فریب افکار عمومی می شود.
به زحمات مربیان دلسوز توجه نمی شود اینجا هم مافیای قدرت باطل را حق جلوه میدهد. و مشکلات هر سال بدتر از سال بعد به باد فراموش سپرده می شود.
متاسفانه مسئولین فدراسیون کاراته که به سوالات جامعه ورزشی پاسخ نمی دهند و این شامل بالاترین شخص فداراسیون تا مدیر قسمت کوچکی از هیات کاراته می شود.
وقتی برای حل مشکلات به اداره کل ورزش و جوانان مراجعه می کنی مسئولین با کمال ادب و احترام ، روزها ماهها و سالها برای حل مشکلی واضح، زمان تزریق می کنند و در برخی موارد یادشان می رود که مشکلی وجود دارد!
در نهایت همه چیز دست در دست هم می دهد تا نتیجه رقابتی از برد به باخت تبدیل شود!
اگر در سطح استان صحبت کنیم باید در نظر بگیریم مربیان حرف اول قدرت کاراته استان رو تشکیل می دهند و خروجی باشگاهها نشانگر سطح فنی مربیان می باشد اما متاسفانه سطح فنی قسمت قابل توجهی از مربیان استان بسیار پایین تر از آمار کشوری می باشد.
معمولا مربیان در دانش افزایی ها حضور ندارند و اگر هم باشند در حد دریافت گواهینامه می باشند و فقط مدعی بهترین مربی و با دانش ترین و ناجی کاراته استان هستند ، اما در عمل طبل تو خالی بیش نیستند و هیچ وقت نتوانستند نتیجه قابل قبولی کسب کنند چرا که همیشه نتیجه بازی ها و مدالهای کسب شده توسط بازیکنان در استعلام صورت گرفته از فدراسیون کاراته نشانگر سطح فنی مربیان بوده است.
جا دارد ریاست محترم اداره ورزش و جوانان و معاونت ورزشی اداره کل بعنوان بالاترین مرجع ورزشی استان به سئوالات برای باز کردن گره های کور این رشته ورزشی جواب دهند.
- برای اولین بار تیم خردسالان استان در سال ۹۷ موفق به کسب مدال برنز لیگ برتر خردسالان ایران شد آیا این بچه های هشت ساله رو میشناسید؟
- یه نفر از شش نفر برتر کاتای جوانان ایران در این شهر زندگی می کنند آیا این جوانان با غیرت رو برای یک بار ملاقات کرده اید؟
- با مربیان برتر و قهرمانان بانوان استان آشنا هستید؟
و سوالاتی مشابه که هیچ وقت جوابی برایش نشنیده ایم و همیشه در پایان سال زحمات این قهرمانان و زحمت کشان بدون حتی تشکر خشک و خالی بعنوان عملکرد سال با افتخار از طرف هیات کاراته به اداره کل و از اداره کل به وزارت ورزش ارسال میگردد. به نظر شما متولیان ورزش استان چه چیزی را در کاراته دیدند و چه افقی را برای آن ترسیم کردند و چه راهکارهایی برای دستیابی به موفقیت های بیشتر ارائه دادند و آیا زیرساخت های مورد نیاز را برای توسعه ورزش قهرمانی کاراته با وجود استعدادهای ورزشی بیشمار در این استان فراهم هست؟
به جایی رسیدیم که ورزشکار و مربی در استان همسایه از احترام وجایگاه بهتری برخوردار هست در اینصورت چرا ورزشکار نباید با نام استان دیگری در مسابقات شرکت نکند؟
زمانی که داور اعزامی استان قهرمان این شهر رو به خاطر خصومت شخصی با تبانی از دور مسابقات کشوری کنار میزنند! به درد این ورزشکار چه کسی باید برسد؟
هزینه های تمرین و مکمل های ورزشی و و ایاب و ذهاب قهرمانان تا کی باید از جیب شخصی پرداخت شوند؟
و این مسائل در حالی است که قهرمانان و مربیان آنها همیشه با هزینه شخصی به اکثریت مسابقات اعزام شده اند و اگر شانسی داشته باشند مقدار خیلی کمی از هزینه ها توسط اسپانسر ها پرداخت میشود و تمامی اینها به دلیل نبود زیرساخت های مناسب برای حمایت از سرمایه های ورزش استان و نبود افق و آینده ای برای قهرمانان بوجود آمده است.
عزیزان مسئول عمق فاجعه زمانی خودنمایی کرد که کل تیم استعداد های برتر استان به جز یک نفر در جلوی چشم شمار زیادی از بینندگانی که از تمامی نقاط کشور حضور داشتند باخت و هیچ کس حتی سوالی هم نکرد که دلیلش چه بود؟ مگر هزینه ها از بیت المال پرداخت نشده بود؟ چرا مسببین پاسخی به این فاجعه ندادند؟
وقتی رده های پایه در کمال تعجب همگان مفتضحانه باخت یاد ضرب المثلی افتادم که میگه از صبحانه معلوم بود شام چه خبره و از نونهالان و نوجوانان معلومه بزرگسالان استان در چه حاله؟
و این در صورتی بود که بهترین مربیان ما کنار گذاشته شده بودند و مدعیان قهرمان پروری و کاربلدهای به ظاهر استاد در صحنه حضور داشتند و باز هیچکس پیگیر علت این نتیجه بدست آمده نبود!
صحبت های بالا قسمت کوچکی از دلایل تخریب جامعه کاراته بود، از عدم مدیریت صحیح در بالاترین پست مدیریتی فدراسیون کاراته تا بی توجهی هیات کاراته به فاجعه پیش آمده و در کنار آن سواستفاده افراد به ظاهر استاد که با ارتباط روی کار آمده و از شرایط موجود نهایت استفاده رو بدون پاسخگویی بردند بویژه عدم نظارت اداره ورزش و جوانان استان نسبت به عملکرد سالیانه هیات کاراته و بررسی مشکلات قهرمانانی که هیات کاراته توجهی به حضورشان نداشت.
شاید جای سوال باشد که چنین صحبت هایی در این زمان با وجود شیوع ویروس منحوس کرونا فقط میتواند در حد حرف باشد که چنین نیست و قبلا بصورت حضوری پیگیر مسائل بودیم و به جایی نرسیدیم ،گفتیم درد و زخم کاراته بسیار کهنه تر و عمیق تر از این حرفهاست و لازم به موشکافی و ترمیم آن توسط دلسوزان این ورزش می باشد و اگر توجهی به این امر نشود منتظر بدتر شدن اوضاع و رسیدن کاراته استان به پایین ترین سطح خود در طول تاریخ آذربایجان خواهیم بود.
در نهایت مشکلات تمام شدنی نیست و روز به روز بر حجم آن افزوده می شود ، منتها در کوتاه مدت با مدیریت صحیح و برخورد جدی با متخلفان و حمایت از مربیان و قهرمانان و نام آوران حاضر در لیگ های کشور می توان مسکنی بر درد بزرگ کاراته استان تجویز کرد و برای بلند مدت نیازمند برنامه جامع ارائه شده توسط کارشناسان متخصص از جنس کاراته و به کارگیری مدیران باتجربه و اتخاذ تدابیر درست توسط متولیان ورزشی و در نظر گرفتن حمایت های مالی مناسب و مشوق ها و معافیت هایی برای مربیان و ورزشکاران در جهت ترغیب، به حمایت از توسعه ورزش قهرمانی و استعدادیابی و قهرمان پروری ، می تواند نوید بخش آینده روشن برای این ورزش پرطرفدار باشد.